De grootste stad in Baskenland, Bilbao, is de thuisbasis van Athletic Club, beter bekend als Athletic Bilbao, een Spaans voetbalteam dat in 1898 werd opgericht. Met acht titels op hun naam is dit een van de oudste en meest succesvolle clubs in het Spaanse voetbal. Bovendien staat Athletic vanwege hun 23 bekertrofeeën na Barcelona op de lijst van de meest gewonnen Copa del Rey-titels die door een club zijn gewonnen. Wat betreft hun competitie- en bekertrofeeën is dit daarmee ook de meest welvarende voetbalclub van Baskenland.
Samen met Real Madrid en Barcelona is deze club een van de drie oprichters van de Primera División die sinds hun oprichting in 1929 nooit uit de hoogste klasse zijn gedegradeerd. Deze drie clubs zijn, samen met Osasuna, de enige vier profclubs in Spanje die worden geleid door en eigendom zijn van clubleden in plaats van sportorganisaties. De belangrijkste rivalen van Athletics zijn Real Sociedad, tegen wie deze club de Baskische derby speelt, en Real Madrid, vanwege hun sportieve en politieke identiteit. Ze hebben ook een minder intense rivaliteit tegenover Barcelona vanwege hun gedeelde historische betekenis.
SAN MAMES STADION
Athletic Bilbao speelt zijn thuiswedstrijden in het San Mamés Stadion, genoemd naar een kapel in de buurt (in een liefdadigheidsinstelling). Volgens de overlevering was Sint Mammes een vroege christen die door de Romeinen voor de leeuwen werd gegooid. Daarom worden Athletic-spelers ook wel Los Leones (De Leeuwen) genoemd.
Het vorige San Mamés Stadion, dat sinds 1913 in gebruik was, is inmiddels vervangen door dit stadion. De eerste wedstrijd in het nieuwe San Mamés vond plaats op 16 september 2013, Athletic Bilbao was toen gastheer voor Celta Vigo. Dit stadion werd in 2016 gerenoveerd, waarmee zijn capaciteit op 53.331 werd gebracht.
BILBAO
Bilbao, de grootste stad in de provincie Biskaje en het gehele Baskenland, ligt in het noorden van Spanje. Bilbao is de op 9 na grootste stad van Spanje met 346.843 inwoners in 2019. Met 1.037.847 inwoners is de agglomeratie Bilbao daarnaast de dichtstbevolkte van Noord-Spanje. Bovendien is Bilbao het belangrijkste stedelijke gebied in wat wordt omschreven als het Groot-Baskenland.
Een stedentrip naar Bilbao wordt een reis waar je mooie herinneringen aan zult hebben. Bilbao heeft een uniek karakter en er is veel te zien en te doen. Deze stad wordt omringd door kleine groene heuvels die een prachtige achtergrond vormen. Je kunt niet anders dan verliefd worden op de stad vanwege zijn kwalitatief hoogwaardige musea, heerlijke keuken, interessante geschiedenis en gastvrije inwoners.
De aparte Baskische taal is overal te horen, maar iedereen spreekt ook Spaans en je kunt je daarnaast prima redden met Engels.
Must-see’s en do’s:
- Het Guggenheim Museum
- Wandeling maken door de Casco Viejo (oude stad)
- Pintxos eten in straatbars
- Boottocht maken over de Ría de Bilbao
- De top van de berg Artxanda beklimmen
INTERESSANTE FEITEN OM TE WETEN VOORDAT JE NAAR EEN WEDSTRIJD VAN ATHLETIC BILBAO GAAT
De fans van Athletic Bilbao vormen een zeer hechte gemeenschap. Een interessante ervaring is het bezoeken van lokale verzamelplaatsen voor fans voordat de wedstrijd begint. Zo kun je deze unieke Baskische sfeer zelf meemaken. Elk weekend komt hier een grote hoeveelheid supporters samen en in de hele stad voel je dan de liefde voor dit team. De beste locaties om voor een wedstrijd te bezoeken, bevinden zich in de straat Licenciado Poza (door de plaatselijke bevolking “Pozas” genoemd). Deze straat is een van de populairste plaatsen voor een wijntje en een pintxo, voor en na de wedstrijd. Hieronder volgen drie van de beste bars uit die straat die we kunnen aanbevelen voor internationale voetbalfans:
- La Granja – Deze op één na oudste bar van Bilbao is meer dan een bezoek waard. Je kunt hier genieten van geweldige pintxos en lokale txakoli-witte wijn, terwijl je ondertussen geniet van de unieke sfeer met lokale fans.
- Ein Prosit – Deze bar, populair bij de plaatselijke bevolking vanwege zijn zelfgemaakte Duitse worsten, is een geweldige plek om met fans van Athletic Bilbao te socialiseren. Je kunt hier genieten van heerlijk eten en een geweldige sfeer.
- Covent Garden – Ruime bar met een enorme keuze aan pintxos en een geweldig enthousiasme vóór de wedstrijd.
La Gabarra
Athletic Club heeft zijn “kathedraal” (San Mames Stadion), zijn kleuren (rood en wit), zijn “leeuwen” (zijn spelers), en ook zijn eigen Gabarra (een rivierschuit). Ze hebben een unieke en ongewone manier om hun titels met hun fans te vieren. Sommige teams maken dan een ritje met een open bus. Maar Athletic Club doet dat door met hun Gabarra, een historisch rivierschip, de Ría de Bilbao op te varen. Het begon allemaal in 1983, toen Athletic Club voor de zevende keer kampioen van de competitie werd. Ze hadden dat kampioenschap de afgelopen zevenentwintig jaar niet kunnen winnen en het was tien jaar geleden dat ze een trofee hadden ontvangen. Bizkaia maakte daarnaast een moeilijke, melancholische periode door, terwijl de industrie een metamorfose onderging en er een aanzienlijke werkloosheid heerste. Toch kon Athletic Club toen zijn supporters een overwinning bezorgen die hen gelukkig maakte. Cecilio Gerrikabeitia, die destijds directeur was bij de club en al veel overwinningen van Athletic Club had meegemaakt, vond dat een traditioneel balkonoptreden op het stadhuis niet voldoende zou zijn. In het verleden waren rivierschepen heel belangrijk voor het lokale bedrijfsleven. Dit waren een soort platbodemboten zonder motor die moesten worden gesleept en vooral werden gebruikt voor het vervoer van ijzererts. In 1983 kregen ze een dergelijk schip en gaven het de naam: Atletic. Dit schip zou echter niet langer meer ijzererts vervoeren, maar hiermee zou voortaan een nieuwe titel van Athletic worden gevierd.
De Baskische Derby
De wedstrijden van Athletic Bilbao en Real Sociedad zijn altijd behoorlijk intens. Hoewel de passie en het lawaai van de fans in San Mamés en de Reale Arena overweldigend kunnen zijn, worden deze wedstrijden, in tegenstelling tot veel andere derby’s, doorgaans in een vriendelijke sfeer gespeeld.
Of de wedstrijd nu in San Sebastián of Bilbao plaatsvindt, je ziet dan gewoon vrienden, partners en familieleden van de verschillende clubs door elkaar zitten en hun eigen club aanmoedigen. Altijd op geheel vriendschappelijke wijze. Dit betekent niet dat de wedstrijd dan minder belangrijk is, maar beide teams zijn van mening dat respectvol voor elkaar zijn de beste manier is om hun lokale trots te tonen. Het is in Baskenland niet normaal om met elkaar dan het gevecht aan te gaan vanwege hun sterke gemeenschapszin. Hier kunnen alle supporters ter wereld een voorbeeld aan nemen.
Dit respect werd benadrukt in 1976, toen zich een historisch moment in het Spaanse voetbal voordeed. Inaxio Kortabarra en José Angel Iribar, de aanvoerders van de tegengestelde club, toonden vóór de wedstrijd samen de illegale Baskische vlag als teken van solidariteit.
CANTERA-BELEID
De ongeschreven “Cantera”-regel, die sinds 1912 bij Athletic Bilbao geldt, houdt in dat deze club alleen spelers contracteert die in de traditionele regio’s van Baskenland zijn geboren of die hun voetbalvaardigheden bij een Baskische club hebben ontwikkeld. Jeugdspelers worden soms uitgenodigd vanwege hun voorouderlijke banden met dit gebied, maar dit gebeurt niet bij seniorspelers. Het motto van de club is “Con cantera y afición, no hace falta importación” (in het Engels: “Met talent van eigen bodem en lokale steun is er geen behoefte aan import”). Hoewel dit beleid is bekritiseerd als discriminerend voor niet-Basken, zowel door andere gebieden in Spanje als de rest van de wereld, wordt dit nationalistische Baskische beleid geprezen als een strategie om lokaal talent te stimuleren. Athletic Bilbao is door de geschiedenis heen een van de belangrijkste instellingen geweest die het Baskische nationale bewustzijn hebben gevormd, en hun academie heeft generatie na generatie toptalent ontwikkeld.
ATHLETIC BILBAO-LEGENDEN
Telmo Zarra
Athletic Bilbao’s grootste speler. Na één seizoen voor Erandio te hebben gespeeld, tekende Zarra bij Athletic. Gedurende zijn 15 jaar bij dit team maakte hij veel doelpunten en kreeg hij zes keer de Pichichi Award voor La Liga’s topscorer. Tijdens zijn carrière scoorde Zarra in totaal 251 competitiedoelpunten, een Spaans record dat bijna zes decennia duurde. Hij is nog steeds recordhouder voor de meeste doelpunten in de Copa del Rey met 81 in totaal. Hij kreeg 20 Spaanse caps en scoorde 20 doelpunten.
Rafael Moreno Aranzadi, “Pichichi”
De “Pichichi”-prijs voor de topscorer van La Liga is naar hem genoemd. Hij speelde 170 wedstrijden voor Athletic Bilbao en maakte 240 doelpunten. Daarbij won hij vier Copa del Reys. Pichichi maakte deel uit van de allereerste Spaanse nationale ploeg, die deelnam aan de Olympische Zomerspelen van 1920 in België. In één maand tijd kreeg hij vijf seniorencaps. Op 28 augustus maakte hij vervolgens zijn debuut in een 1-0 overwinning op Denemarken. Na de Olympische Spelen ging hij met pensioen. Hij heeft het record voor meeste doelpunten in een Copa del Rey-finale (4 doelpunten) op zijn naam staan.
Fernando Llorente
Llorente, ook wel “El Rey León” genoemd, had de academie van Athletic Bilbao doorlopen. In acht seizoenen tijd toonde hij zijn vaardigheden bij het seniorenteam en droeg bij aan hun vooruitgang, waardoor ze in 2012 de finale van de Europa League bereikten. Na een succesvolle periode verhuisde hij in 2013 naar Juventus, waar hij drie opeenvolgende kampioenschappen in de Serie A won. Daarnaast speelde hij voor twee andere Engelse teams, Swansea en Tottenham Hotspur, waar hij een belangrijke speler was. Zijn indrukwekkende carrière omvat ook het winnen van het EK in 2012 en het WK in 2010 met de Spaanse nationale ploeg. Hij speelde met name een cruciale rol in het bereiken van de finale van de Champions League in 2015.
Txetxu Rojo
Athletic Bilbao-voetballer Txetxu Rojo was ook een clublegende. Hij staat op de tweede plaats in de geschiedenis van de Baskische ploeg, achter José Ángel Iribar. In 1969 en 1973 won hij twee keer de Copa del Rey. In die tijd speelde hij samen met zijn broer José Ángel, en ze werden “Rojo I” en “Rojo II” genoemd. Hoewel hij in totaal 18 caps voor Spanje ontving, nam hij nooit deel aan een belangrijke internationale wedstrijd.